Hey! It's been a month since i became officially unemployed. Don't get the wrong idea please, i'm not a fresh graduate. 

Honestly, nawawalan na ko ng pag-asa na makahanap ng trabaho this days and it's giving me anxiety attacks. Sobrang hirap talaga. 

But what makes me stronger? My faith in God. Alam ko na kasama ko Siya thru this battle. Alam ko na hindi Niya ako iiwan. 

Feel ko minsan parang wala namang sense yung mga prayer ko. Kasi wala namang nangyayari, i become impatient. sobra. But at the end of the day, marerealize ko na mali yung iniisip ko. Baka masyado kong minamadali si God sa mga gusto ko pero hindi yun yung plano Niya para sa akin. 

So, i keep on praying and praying. He will always provide. Siguro may tamang timing lahat ng prayers ko sa kanya. Right now, habang tina-type ko etong content ko, i feel hopeless. Pero pray lang katapat nito. 

Para sa mga katulad ko na di okay physically, emotionally, and financially, kaya natin 'to! 

This too shall pass.~